Onvoldoende zelfgenoegzaamheid leidt tot een hoogtepunt met reflectie in de spiegel

Worstelend om een hoogtepunt te bereiken, kijkt ze in de spiegel en wekt zichzelf op met haar spiegelbeeld. Terwijl ze doorgaat, wordt haar gekreun intenser, wat haar groeiende genot weerspiegelt totdat ze eindelijk klaarkomt.

Na een lange werkdag besluit de kerel tot rust te komen door zich over te geven aan wat zelfgenoegzaamheid. Hij zet zich comfortabel op het bed, zijn hand reikend naar zijn mannelijkheid, klaar om hem naar een staat van gelukzaligheid te brengen. Terwijl hij begint te aaien, vangt hij een glimp op van zijn spiegelbeeld, en iets valt hem op. De aanblik van zijn eigen gezicht, verloren in extase, wakkert zijn verlangen nog meer aan. Zijn slagen worden krachtiger, zijn ademhalingen worden zwaarder. Hij voelt zijn hoogtepunt opbouwen, zijn lichaam trillend van verwachting. Zijn ogen sluiten met zijn reflectie, een stil pleidooi voor bevrijding. En met een krachtige haal, bereikt hij zijn hoogtepunten. Zijn toppen gieren tegen de pieken, zijn toppen vallen op, zijn genot vangt op een intens genot. Zijn blikvangt op zijn lippen, puur gevat als een spiegeling van extaseerdheid, bespeelt hij een moment van pure bezinning. Een spiegeling in de spiegelingen van zijn extase.